Sjónarvottar sögðu satt og skrifuðu guðspjöllin. Sönnunin er hér!

Frásagnir guðspjallanna af upprisunni eru eins ólíkar og þær eru margar. Hafi guðspjöllin verið rituð af sjónarvottum þá er nú ekki mikið að marka þá. Eða hvað? Reynum að láta dæmið ganga upp og sjáum hvað gerist! En skoðum fyrst hvað guðspjöllin segja um þennan örlagaríka morgun:

 

Mt   28:1-9  Að liðnum hvíldardegi, þegar lýsti af fyrsta degi vikunnar, komu þær María Magdalena og María hin til að líta á gröfina. Þá varð landskjálfti mikill, því engill Drottins sté niður af himni, kom og velti steininum og settist á hann. Hann var sem elding ásýndum og klæðin hvít sem snjór. Varðmennirnir skulfu af hræðslu við hann og urðu sem örendir. En engillinn mælti við konurnar: "Þér skuluð eigi óttast. Ég veit, að þér leitið að Jesú hinum krossfesta. Hann er ekki hér. Hann er upp risinn, eins og hann sagði. Komið og sjáið staðinn, þar sem hann lá. Farið í skyndi og segið lærisveinum hans: ,Hann er upp risinn frá dauðum, sjá hann fer á undan yður til Galíleu. Þar munuð þér sjá hann.` Þetta hef ég sagt yður." Og þær fóru í skyndi frá gröfinni, með ótta og mikilli gleði, og hlupu að flytja lærisveinum hans boðin. Og sjá, Jesús kemur á móti þeim og segir: "Heilar þið!" En þær komu, féllu fram fyrir honum og föðmuðu fætur hans.

 

Mk   16:1-8  Þá er hvíldardagurinn var liðinn, keyptu þær María Magdalena, María móðir Jakobs og Salóme ilmsmyrsl til að fara og smyrja hann. Og mjög árla hinn fyrsta dag vikunnar, um sólarupprás, koma þær að gröfinni. Þær sögðu sín á milli: "Hver mun velta fyrir oss steininum frá grafarmunnanum?" En þegar þær líta upp, sjá þær, að steininum hafði verið velt frá, en hann var mjög stór. Þær stíga inn í gröfina og sjá ungan mann sitja hægra megin, klæddan hvítri skikkju og þær skelfdust. En hann sagði við þær: "Skelfist eigi. Þér leitið að Jesú frá Nasaret, hinum krossfesta. Hann er upp risinn, hann er ekki hér. Sjá, þarna er staðurinn, þar sem þeir lögðu hann. En farið og segið lærisveinum hans og Pétri: ,Hann fer á undan yður til Galíleu. Þar munuð þér sjá hann, eins og hann sagði yður`." Þær fóru út og flýðu frá gröfinni, því ótti og ofboð var yfir þær komið. Þær sögðu engum frá neinu, því þær voru hræddar.

 

Lk    24:1-10       En í afturelding fyrsta dag vikunnar komu þær til grafarinnar með ilmsmyrslin, sem þær höfðu búið. Þær sáu þá, að steininum hafði verið velt frá gröfinni, og þegar þær stigu inn, fundu þær ekki líkama Drottins Jesú. Þær skildu ekkert í þessu, en þá brá svo við, að hjá þeim stóðu tveir menn í leiftrandi klæðum. Þær urðu mjög hræddar og hneigðu andlit til jarðar. En þeir sögðu við þær: "Hví leitið þér hins lifanda meðal dauðra? Hann er ekki hér, hann er upp risinn. Minnist þess, hvernig hann talaði við yður, meðan hann var enn í Galíleu. Hann sagði, að Mannssonurinn skyldi framseldur verða í hendur syndugra manna og krossfestur, en rísa upp á þriðja degi." Og þær minntust orða hans, sneru frá gröfinni og kunngjörðu allt þetta þeim ellefu og öllum hinum. Þessar konur voru þær María Magdalena, Jóhanna og María móðir Jakobs og hinar, sem voru með þeim. Þær sögðu postulunum frá þessu. En þeir töldu orð þeirra markleysu eina og trúðu þeim ekki. Pétur stóð þó upp og hljóp til grafarinnar, skyggndist inn og sá þar líkklæðin ein. Fór hann heim síðan og undraðist það, sem við hafði borið.

 

Jh    21: 1-18       Fyrsta dag vikunnar kemur María Magdalena til grafarinnar svo snemma, að enn var myrkur, og sér steininn tekinn frá gröfinni. Hún hleypur því og kemur til Símonar Péturs og hins lærisveinsins, sem Jesús elskaði, og segir við þá: "Þeir hafa tekið Drottin úr gröfinni, og vér vitum ekki, hvar þeir hafa lagt hann." Pétur fór þá út og hinn lærisveinninn, og þeir komu til grafarinnar. Þeir hlupu báðir saman. En hinn lærisveinninn hljóp hraðar, fram úr Pétri, og kom á undan að gröfinni. Hann laut inn og sá línblæjurnar liggjandi, en fór samt ekki inn. Nú kom líka Símon Pétur á eftir honum og fór inn í gröfina. Hann sá línblæjurnar liggja þar og sveitadúkinn, sem verið hafði um höfuð hans. Hann lá ekki með línblæjunum, heldur sér samanvafinn á öðrum stað. Þá gekk einnig inn hinn lærisveinninn, sem komið hafði fyrr til grafarinnar. Hann sá og trúði. Þeir höfðu ekki enn skilið ritninguna, að hann ætti að rísa upp frá dauðum. Síðan fóru lærisveinarnir aftur heim til sín. En María stóð úti fyrir gröfinni og grét. Grátandi laut hún inn í gröfina og sá tvo engla í hvítum klæðum sitja þar sem líkami Jesú hafði legið, annan til höfða og hinn til fóta. Þeir segja við hana: "Kona, hví grætur þú?" Hún svaraði: "Þeir hafa tekið brott Drottin minn, og ég veit ekki, hvar þeir hafa lagt hann." Að svo mæltu snýr hún sér við og sér Jesú standa þar. En hún vissi ekki, að það var Jesús. Jesús segir við hana: "Kona, hví grætur þú? Að hverjum leitar þú?" Hún hélt, að hann væri grasgarðsvörðurinn, og sagði við hann: "Herra, ef þú hefur borið hann burt, þá segðu mér, hvar þú hefur lagt hann, svo að ég geti sótt hann." Jesús segir við hana: "María!" Hún snýr sér að honum og segir á hebresku: "Rabbúní!" (Rabbúní þýðir meistari.) Jesús segir við hana: "Snertu mig ekki! Ég er ekki enn stiginn upp til föður míns. En farðu til bræðra minna og seg þeim: ,Ég stíg upp til föður míns og föður yðar, til Guðs míns og Guðs yðar."` María Magdalena kemur og boðar lærisveinunum: "Ég hef séð Drottin." Og hún flutti þeim það, sem hann hafði sagt henni.

 

Fjórar útgáfur, engar tvær eins. María Magdalena kemur og fer, kemur fyrst eða ekki, snertir Jesú eða ekki, kemur ein eða ekki. Símon Pétur kemur ýmist einn eða í fylgd annarra.  En bíðum við, nú vitum við ekki fyrir víst að hér séu ekki margar “María Magdalena” á ferð. María var algengt nafn og “Magdalena” merkir eitthvað á borð við “frá bænum Magdala”. Þær hefðu vel getað verið nokkrar. Ef við segjum svo að Pétur og Símon Pétur séu ekki sömu mennirnir þá gæti dæmið farið að ganga upp. Fjórar aðskildar heimsóknir, fjórir aðskildir hópar.

 

Við nánari athugun kemur líka í ljós að frásagnirnar gerast ekki á sama tíma. Frásögnin í Jóhannesi virðist vera fyrst, þar kemur María “svo snemma að enn var myrkur.” Hjá Mattheusi  hefst sagan “þegar lýsti af fyrsta degi vikunnar”, nokkru fyrir sólarupprás. Hjá Markusi “mjög árla ... við sólarupprás” og hjá Lúkasi “í afturelding”. Grískan er einnig skýr með fjórar tímasetningar, nánar tiltekið í myrkri (skotiax) hjá Jóhannesi, við sólarupprás (epijwskoush) hjá Mattheusi, eftir sólarupprás (anateilantox tou eliou) hjá Markúsi og einfaldlega snemma morguns (baqeox) hjá Lúkasi.

Frásögn Jóhannesar ætti því að koma fyrst. En gæti verið að þær fléttist saman? Skoðum málið nánar og höfum í huga að hér er mikill æsingur og læti, “ótti og mikil gleði”, “ótti og ofboð”, hræðsla og aðsvif. Ekki nema von að fólk geti ruglast og farið að sjá ofsjónir sem gæti auðvitað skýrt alla englana sem eru  ýmist hér eða þar.

 

Byrjum á Jóhannesi. Þar kemur ein kona, María Magdalena, að gröfinni, finnur hana tóma og hleypur til Símon Péturs og hins lærisveinsins. Þeir tveir hlaupa af stað, hinn er fljótari í förum. Nú er farið að birta af degi, skiptum yfir til Mattheusar.

 

Nú koma tvær konur, enn ein María Magdalena ásamt Maríu hinni. Þá er  “landskjálfti mikill” í íslensku þýðingunni en mætti eins þýða sem “mikil læti” og gæti átt við hlaupandi mann – hinn lærisveininn úr Jóhannesi! Þær stöllur ruglast í látunum, halda að hann sé engill, eiga við hann orð en hlaupa í burtu – beint í flasið á Símoni Pétri og halda að hann sé Jesú!

 

Aftur yfir í Jóhannes. Hinn lærisveinninn er kominn að gröfinni en fer ekki inn. Símon Pétur kemur að gröfinni, fer inn. Nú er komin sólarupprás, skiptum yfir til Markúsar.

 

Þrjár konur koma að gröfinni, þriðja María Magdalena ásamt Maríu móðir Jakobs og Salóme. Þær fara inn í gröfina og hitta þar “engil” (Símon Pétur!) sem segir þeim að fara og láta Pétur vita. Þær fara en þora ekki að láta vita.

 

Aftur yfir í Jóhannes. Nú fer hinn lærisveinninn inn í gröfina, þeir eru þar báðir Símon Pétur og hinn. Enn er í aftureldingu, skiptum yfir til Lúkasar.

 

Nú koma margar konur, María Magdalena, María moðir Jakobs, Jóhanna og “hinar”. Þær hitta tvo “engla” í gröfinni (Símon Pétur og hinn lærisveininn!), snúa við og láta lærisveinina vita og nú loks fréttir Pétur af þessu og fer að gröfinni.

 

Aftur yfir til Jóhannesar. María Magdalena er aftur komin að gröfinni, grátandi lítur hún inn og sér tvo engla (Símon Pétur og hinn lærisveininn). Hún á við þá orð en snýr svo aftur til baka og mætir núna Jesú án þess að þekkja hann í fyrstu (hér er kominn Pétur sem komst loks af stað hjá Lúkasi). Á meðan þau eigast við læðast Símon Pétur og hinn lærisveinninn í burtu þannig að þegar Pétur gægjist inn í gröfina eru allir farnir.

 

Þarna er sem sagt búið að tvinna saman fjórar frásagnir af sama atburðinum með þeim hætti að hann gæti hafa gerst – en sem tómur ruglingur og læti, misskilningur og hystería. Og, já, með því að gera ráð fyrir fjórum konum sem heita María Magdalena. Annars er sniðugt hvernig konunum fjölgar í hverri ferð, eftir því sem æsingurinn magnast!

 

En hvað með upphafið, þegar María Magdalena kemur í myrkri og finnur tóma gröf. Getur verið að hún hafi villst í myrkrinu? Það gæti einmitt best verið því í Jóhannesarguðspjalli er sagt frá annarri gröf á sama stað, gröf Lazarusar, sem Jesú hafði einmitt opnað viku áður með því að láta renna frá steini (Jh. 11:39) en Lazarus var sveipaður líkblæjum og með sveitadúk – hvort tveggja var skilið eftir á staðnum (Jh. 11:44). Allt passar þetta eins og flís við rass.

 

Hér er lausnin því komin. Guðspjöllin fjögur eru dagsönn sjónarvottafrásögn af því þegar María Magdalena ruglaðist á gröfum, síðan tóku við tóm læti og ruglingur þar sem trúheitar konur sáu engla þar sem voru félagar þeirra og allir ruglast á öllum – sannkallaður gamanleikur við gröfina.

Meirihluti vill aðskilnað, en hefur minnkað mikið frá 2005. Af hverju?

Samkvæmt frétt á mbl.is eru álíka margir hlynntir og andvígir aðskilnaði ríkis og kirkju samkvæmt þjóðarpúlsi Gallup. Tölurnar hafa enn ekki verið birtar á vefsíðu Gallup en þar má finna niðurstöður úr sömu spurningu frá 2005 (http://www.gallup.is/?PageID=762&NewsID=175). Það ár var tæpur fjórðungur landsmanna hlutlaus, rúmur fjórðungur andvígur en helmingur fylgjandi. Sambærilegar tölur núna (skv. mbl.is) er 45% fylgjandi, 12% hvorki né og 43% andvígur.

Frétt mbl.is er hér,  http://mbl.is/mm/frettir/innlent/2007/12/28/alika_margir_hlynntir_og_andvigir_adskilnadi_rikis_/ 

Tvær breytingar hafa orðið frá 2005, hvorki/né hópurinn hefur minnkað um helming og andvígi hópurinn hefur stækkað um þá minnkun og rúmlega það. Ef rétt reynist að afstaða almennings til aðskilnaðar ríkis og kirkju hefur breyst svona mikið þá væri fróðlegt að kanna hverjar ástæðurnar eru.

Svipaðar tölur hafa reyndar sést áður hjá Gallup, árið 2004. Þá var sérstaklega tekið fram í niðurstöðum að "harla ólíklegt" væri að breytingin endurspeglaði raunverulega viðhorfsbreytingu hjá þjóðinni.

Í skoðanakönnun sem gerð var fyrir Biskupsstofu og fleiri aðila 2004 var fyrst spurt um stjórnarskráratkvæðið. Þar voru 55% fylgjandi ákvæðinu, 45% andvíg. (Í öllum prósentum er búið að fjarlægja "hvorki/né" hópinn, summan á því alltaf að vera 100%)

Síðan var helmingur svarenda spurðir um aðskilnað ríkis og kirkju en hinn helmingurinn um aðgreiningu ríkis og kirkju. Í fyrri spurningunni voru 52% fylgjandi aðskilnaði  og 48% andvíg (nánast sömu tölur og í Þjóðarpúlsi Gallups núna skv. mbl.is) en í seinni spurningunni voru 62% hlynnt aðgreiningu en 38% á móti.

Eða með öðrum orðum, árið 2004 fengust sömu tölur og núna, þá taldi Gallup að fyrri spurningar hefðu haft áhrif á svör fólks frekar en að um raunverulega breytingu á skoðunum almennings væri að ræða. Árið 2005 fékkst það enda staðfest að 66% voru fylgjandi aðskilnaði en 34% andvíg - tölur í samræmi við fyrri þjóðarpúlsa og við síðari spurninguna (um aðgreininguna) hér að ofan.

Gallup þarf eiginlega að svara því hvort þeir telji núna að um raunverulega skoðanabreytingu sé að ræða hjá þjóðinni eða ekki, bæði í ljósi þess hvað niðurstaðan núna sker sig mikið frá niðurstöðum fyrri ára, allt aftur til 1996, og einnig í ljósi þess að þegar svipaðar niðurstöður fengust árið 2004 (í skoðanakönnun Biskupsstofu) tók Gallup fram að ekki væri um skoðanabreytingu að ræða.

Þjóðkirkjan missir 5-6 vegna úrskráninga hvern virkan dag.

Stórfelldar úrskráningar úr Þjóðkirkjunni er staðreynd. Þjóðkirkjan hefur dregist saman hlutfallslega úr því að vera 92,7% þjóðarinnar 1990 í það að vera 80,7% árið 2007. Margir halda eflaust að skýringarinnar sé að leita í miklum innflutningi fólks til landsins sem fæstir eru skráðir í Þjóðkirkuna en svarið er ekki svo einfalt. Árið 2007 fjölgaði í þjóðkirkunni um 0,09% og úrskráningar eru milli 1000 og 1500 á ári. Þjóðkirkjan missir því um hálft prósent meðlima sinna á ári vegna úrskráninga en sjálfkrafa skráning nýfæddra barna kemur í veg fyrir raunfækkun. 

Eftirfarandi tölur sýna þetta svart á hvítu: (Kári Svan Rafnsson tók saman úr tölum Hagstofunnar):

1994	1647	-397	1250
1995	777	-653	124
1996	1248	-2237	-989
1997	1536	-912	624
1998	1945	-617	1328
1999	2115	-882	1233
2000	2097	-931	1166
2001	1610	-765	845
2002	886	-686	200
2003	1438	-843	595
2004	1563	-953	610
2005	1918	-851	1067
2006	1718	-1212	506
2007			227

 

Fremsti dálkurinn eru sjálfkrafa skráningar (fæddir inn í Þjóðkirkju - brottfluttir/látnir), miðdálkurinn eru nettó meðvitaðar skráningar, aftast er fjölgunin. Þjóðkirkjan er að missa 1 - 2 prósentustig á ári, með því framhaldi verður hún auðvitað horfin fyrir lok aldarinnar.

Fjölgunin 2007 er ekki nema 0,09%, langt innan við það sem væri ef ekki kæmu til stórfelldar úrskráningar. Þær tölur hafa enn ekki verið birtar fyrir 2007 en það má áætla að þær séu milli 1200 og 1500 miðað við undanfarin ár, jafnvel enn meira (fer mikið eftir fremsta dálk). Eða með öðrum orðum, 6-7 úrskráningar umfram innskráningar á hverjum einasta virka degi sem Hagstofan er opin. Ég veit ekki með ykkur, mér finnst þetta hrikalegt!

Þjóðkirkjan á hraðri niðurleið. Tölur síðustu 18 ára.

það var sannkallað góðverk hjá Birni Bjarnasyni að birta tölur um trúfélagskráningar 2007 á vefsíðu sinni - áður en Hagstofan nær að birta þær! Þar kemur fram að Þjóðkirkjan er í frjálsu falli og umtal síðustu missera um "vinaleið" og "leikskólatrúboð" hefur ekki orðið til að styrkja hana - þvert á móti. Hér eru tölur síðustu átján ára, fengnar frá www.hagstofa.is og (horfnu) Dagbókinni hans Björns Bjarnasonar.

	Íbúar	í ÞK	Hlutfall	Fjölg. Íbúa	Fj. Í ÞK
1990	255.708	236.959	92,7%
1991	259.577	239.321	92,2%	1,5%	1,0%
1992	262.193	241.634	92,2%	1,0%	1,0%
1993	264.919	243.675	92,0%	1,0%	0,8%
1994	266.783	244.925	91,8%	0,7%	0,5%
1995	267.806	245.049	91,5%	0,4%	0,1%
1996	269.727	244.060	90,5%	0,7%	-0,4%
1997	272.069	244.684	89,9%	0,9%	0,3%
1998	275.264	246.012	89,4%	1,2%	0,5%
1999	279.049	247.245	88,6%	1,4%	0,5%
2000	282.849	248.411	87,8%	1,4%	0,5%
2001	286.250	249.256	87,1%	1,2%	0,3%
2002	288.201	249.456	86,6%	0,7%	0,1%
2003	290.490	250.051	86,1%	0,8%	0,2%
2004	293.291	250.661	85,5%	1,0%	0,2%
2005	299.404	251.728	84,1%	2,1%	0,4%
2006	307.261	252.234	82,1%	2,6%	0,2%
2007	312.872	252.461	80,7%	1,8%	0,1%

 

Eins og sést minnkar hlutfall Þjóðkirkjunnar um nærri 10 prósentustig á áratug. Sú þróun ágerist mjög, 1990 - 1999 minnkar hlutfallið um 4,1 prósentustig, 1998-2007 um 8,7 prósentustig. Framreiknað er auðvelt að sjá að hlutfall þeirra sem skráðir eru í Þjóðkirkjuna verður komið niður fyrir 50% fyrir miðja öldina.

Töluleg fjölgun milli ára segir einnig sína sögu:

 

 

	í ÞK	Töluleg fjölgun
1990	236.959
1991	239.321	2.362
1992	241.634	2.313
1993	243.675	2.041
1994	244.925	1.250
1995	245.049	124
1996	244.060	-989
1997	244.684	624
1998	246.012	1.328
1999	247.245	1.233
2000	248.411	1.166
2001	249.256	845
2002	249.456	200
2003	250.051	595
2004	250.661	610
2005	251.728	1.067
2006	252.234	506
2007	252.461	227

Árið 1991 eru úrskráningar fáar og flest börn skrást sjálfkrafa inn í Þjóðkirkjuna. Árin 1995 og 1996 fjölgaði úrskráningum verulega þegar biskup gerðist fjölþreifur. Lítil fjölgun árið 2002 er að mestu vegna mjög lítillar fæðingartíðni það ár. Fækkun ársins 2007 skýrist hins vegar helst vegna deilna sem Þjóðkirkjan hefur staðið í allt árið um rétt sinn til að reka trúboð í leik- og grunnskólum.

Framreiknun þessara talna (þ.e. besta línulega nálgun) sýnir neikvæðar tölur eftir tvö ár (þ.e. töluleg fækkun milli ára) og fækkun um 1000 manns á ári eftir tíu ár.

Þessar tölur sýna að starfsmenn Þjóðkirkjunnar hljóta að vera örvæntingarfullir - milljarðir í ríkissjóð, embættismannalaun og lífeyrir, sporslur og fríðindi, allt þetta byggir á því að vera kirkja þjóðarinnar. Kirkja hálfrar þjóðarinnar hangir ekki lengi á ríkisspenanum.

Trúlausir stærsti hópurinn utan Þjóðkirkjunnar - og fjölgar hraðast. Björn Bjarnason birtir tölurnar.

Björn Bjarnason er sannkölluð gullnáma gagnlegra upplýsinga. Samkvæmt tölum á bloggsíðu dóms- og kirkjumálaráðherra (http://www.bjorn.is/dagbok/nr/4295) fjölgar trúlausum hraðar en meðlimum allra stærstu kristnu safnaðanna. Aðeins Kaþólski söfnuðurinn rétt heldur í trúlausa og skýrist auðvitað af miklu streymi kaþólskra einstaklinga til landsins. Fjölgun Kaþólskra meðal innfæddra Íslendinga hlýtur að vera hverfandi!

Hér eru tölurnar fyrir 2006 og 2007, fimm stærstu "söfnuðir" landsins í stærðarröð.

                                  2006         2007       Fjölgun 
Þjóðkirkjan           252.234     252.461       227    0,1%
Utan trúfélaga        7.997          8.760*     763    9,5%
Kaþólskir                 7.283          7.997       694    9,5%
Fríkirkjan Rvík          7.009          7.498       489    7,0%
Fríkirkjan Hf.            4.757          5.024       267    5,6%

* Fjöldi trúlausra árið 2007 er áætlaður, Björn Bjarnason gefur upp 2,8% af heildarfjölda Íslendinga sem voru 312.872, þá fæst rúmlega 8.760. Þegar endanlegar tölur birtast hjá Hagstofunni gæti skeikað allt að 0,04% af heildarfjölda eða 125 manns. Það er því mögulegt að Kaþólskir hafi vinninginn í tölum en allt eins líklegt að skekkjan gangi hinn veginn.

Trúlausum fjölgar hundrað sinnum hraðar en Þjóðkirkulimum hlutfallslega. Björn Bjarnason birtir tölurnar.

Enn kemur Björn Bjarnason til hjálpar og birtir tölur sem segja ótrúlega mikið - og kannski meira en hann vildi sjálfur! Meðlimum í Þjóðirkjunni fjölgaði um 227 manns á þessu ári eða heil 0,09%. Skráðum utan trúfélaga fjölgaði hins vegar um 760 manns eða svo (*), meira en þrefalt í tölum talið og meira en hundraðfalt hlutfallslega - 9,5% er rúmlega hundrað sinnum meira en 0,09%!

(*) Tölurnar eru byggðar á dagbókarfærslu Björns Bjarnasonar dóms- og kirkjumálaráðherra, sjá http://www.bjorn.is/dagbok/nr/4295 . Björn birtir reyndar ekki fjölda þeirra sem skráðir eru utan trúfélaga en segir að þeir séu 2,8% þjóðarinnar. Miðað við 312.872 Íslendinga gerir það um 8760 einstaklinga en samkvæmt tölum Hagstofunnar, sjá www.hagstofa.is , voru 7997 utan trúfélaga í fyrra. Mismunur er 763, sem gerir fjölgun upp á 9,5%.

Þjóðkirkjan í frjálsu falli - Björn Bjarnason birtir tölurnar.

Íslendingum fjölgaði um 5611 á þessu ári en meðlimum í Þjóðkirkjunni um 227. Það er eiginlega ekki hægt að nota lýsingarorð um þessar tölur. Ríkiskirkjan lögverndaða á 4% af fjölgunninni. Ekki 40%, ekki 94% heldur 4%! Þetta er stofnunin sem vill frjálst aðgengi í skóla landsins, stofnunin sem fær 4 milljarði á ári frá ríkissjóði. Þetta er stofnun í frjálsu falli, stofnun í andarslitrunum.

Skoðum tölurnar aðeins betur. Samkvæmt tölum frá Hagstofunni voru Íslendingar 312.261 þann fyrsta desember síðastliðinn og hafði fjölgað úr 307.261 ári fyrr. Þessar tölur og margar fleiri er að finna hjá www.hagstofa.is

Skráðir í Þjóðkirkjuna voru 252.234 manns fyrir ári síðan, eða 82,1% þjóðarinnar. Samkvæmt tölum sem Björn Bjarnason dóms- og kirkjumálaráðherra birtir á heimasíðu sinni voru meðlimir Þjóðkirkjunnar 252.461 þann fyrsta desember síðastliðinn eða 80,7%. Tölurnar hans Björns má finna á http://www.bjorn.is/dagbok/nr/4295.

Karl-remba (en engin meyfæðing?)

Hann Kalli biskup hefur einstakt lag á að koma fyrir sig orðum. Þegar hann er ekki að kalla samlanda sína hatramma, siðlausa, "köld þoka af hafís", vegna skoðana sinna - þá finnur hann sig tilneyddan til að verja karlmanninn. Hvaða karlmann? Jú, þennan sem konurnar kúga svo hroðalega. Þennan sem á svo bágt. Þennan sem er búinn að missa alla reisn, sjálfa karlmennskuna. Skamm ljótu konur að fara svona með hann bissa litla. 

Karl Sigurbjörnsson, miðnæturmessa í Dómkirkjunni: "Líka við karlmennirnir, munum eftir honum Jósef! Ekki síst andspænis þeim tíðaranda sem leitast við að ræna karlmanninn karlmennsku sinni, og virðing sem maður, sem faðir, ábyrgur fyrir lífi sínu og afkvæma sinna, lífi og heill, andlegri og líkamlegri."

Hvaða "tíðarandi"? Kvenfrelsisbaráttan? Það er varla um annað að ræða. Skamm konur sem leyfið karli ekki að ráða, skamm konur sem leyfið karli ekki að gera eins og Jósef þegar hann "tók Maríu að sér, verndaði hana, virti, elskaði hana og barnið hennar."

Skamm konur sem þurfið ekki vernd, sem viljið að karlinn sé líka faðir eigin barns.

Annars er Kalli líka merkilegur fyrir það sem hann segir ekki. Heil predikun um fæðingu frelsarans án þess að nefna m-orðið? "Barnsins þeirra Maríu og Jósefs.", segir Kalli og viðurkennir með semingi eignarhluta karlsins í barni sínu. En ekki var María mey, ekki var stráksi getinn af heilögum anda.

M-orðið kemur reyndar fyrir á einum stað í predikun Kalla:" Frásögnin af boðun Maríu er flestum kunn, af því eru ótal myndir og ódauðleg listaverk, af englinum og meynni Maríu." Hvernig fór nú boðunin fram? Ég hélt að englar væru ekki með ... ja þið vitið. En hvorki Guð né Heilagur andi voru viðstaddir, samkvæmt Kalla.

Páll afsannar Jesú. Ótrúlegt en satt!

Guðspjöllin fjögur eru mjög slælegar heimildir í sagnfræðilegum skilningi. Strangt til tekið eru þau aðeins tvö frá sjónarhóli sagnfræðings, Samstofna og Jóhannes (Mattheus, Markús og Lúkas eru samstofna þó talsverðu muni milli þeirra) og því miður eru Samstofna og Jóhannes verulega ósammála, til dæmis um dánardag Jesú.

Guðspjöllin eru enda skrifuð seint. Ýmsir hafa verið að reyna að færa þau framar, til dæmis má sjá í greininni í nýjasta hefti af Sagan öll að Markús sé líkast til skrifaður rétt fyrir uppreisnina en hún hefst 64. Rökin fyrir þannig fullyrðingu eru eingöngu þau að það er ekki hægt að færa ritunina framar. Ekki að það séu neinar vísbendingar um að ritunin hafi verið á þessum tíma, en kristnir þurfa á því að halda margir að ritunin sé sem næst Jesú í tíma.

En það er ekkert í guðspjöllunum sem bendir til að þau séu skrifuð fyrr en nokkuð eftir eyðileggingu musterisins - það er einmitt mjög mikið sem bendir til að þau séu einmitt skrifuð að stórum hluta til sem viðbrögð við eyðileggingu musterisins.

Páll, sem er alvöru heimild um eigin samtíma (um miðja öldina), skrifar ekkert um Jesú. Hann talar mikið um Krist endurfæddan, syndardauðann og minnist einu sinni á eucharist (kvöldmáltíð). En hann er ekki heimild um Jesú, persónuna. Allt sem Páll segir má skýra með hliðsjón af messíanískum pælingum sem sjást til dæmis í Dauðahafshandritunum. En það er ljóst að annað hvort veit Páll ekkert af þeim sögum sem sagðar eru í guðspjöllunum, eða hann kýs að hunsa þær alveg - og gerir þá ráð fyrir að viðtakendur taki því þegjandi.

Líklegra er að hann hafi ekki þekkt þessar sögur, hann hefur ekki þekkt neitt af því sem Jesú á að hafa sagt eða ekki sagt. Hann vitnar aldrei í Jesú eða reynir að komast í kringum eitthvað sem Jesú segir. Sem dæmi, umskurðurinn er aðal málið hjá Páli. Jesú minnist ekkert á umskurð. En Páll minnist ekkert á að Jesú hafi ekki minnst á umskurðinn, og gerir enga tilraun til að réttlæta sitt mál með hliðsjón af því. Sem bendir til að hvorki hann né viðtakendur hafi hugmynd um þessa afstöðu Jesú sem kemur fram í guðspjöllunum.

Samt umgekkst Páll þá Símon Pétur, Jóhannes og Jakob postula Jesú - og Jakob þar að auki bróðir Jesú. Var aldrei talað um boðskap Jesú þegar þeir hittust? Aldrei minnst á að hann hefði nú sagt þetta og hitt? Þeir hittast á fundum þar sem tekist er á um guðfræðileg efni, Páll skrifar síðan (og hugsanlega Jakob líka) bréf sem eru í Nýja Testamentinu. Jesú er ekki í þeim bréfum.

En það eru fleiri sem virðast ekki þekkja guðspjöllin. Rit fyrstu "kirkjufeðranna" sem svo eru kölluð sýna engin merki þess að höfundar þeirra hafi þekkt guðspjöllin. Þeir eru skrifa fyrir eigin samtíma um eigin samtíma. Langt fram á aðra öld eru þeir fyrst og fremst að hugsa um aðra gyðinga eða "gentílismenn" hliðholla gyðingdómi, þeir skrifa um hitt og þetta en vitna til að byrja með ekki í nein skrifuð guðspjöll.

Orðið "guðspjall" er skáþýðing (þ.e. hlóðlíkisþýðing) á enska "gospell" = "good spiel" = "góð frásögn/skilaboð" = evangelion. Páll notar þetta orð um boðskapinn um Jesú og orðið er þekkt í víðar, til dæmis um fréttir af keisarafjölskyldunni.

Fyrstu kirkjufeður eru (í tímaröð):

Clemens (uþb 96), minnist ekkert á neitt úr guðspjöllunum.
Didache (uþb 100), engin vísbending um að hafi lesið guðspjöllin, en mjög líkur hugsanaháttur og í Matteusi. Gæti verið skrifað á sama tíma.
Ignatius (uþb 110) skrifar mjög markvisst gegn Dósetísma sem var nýbyrjaður, hjá Jóhannessi er einnig skrifað gegn Dósetísma. Ignatíus er líka sá fyrsti sem virðist þekkja eitthvert guðspjall, Mattheus.

Papías sem skrifar á fyrri helmingi fyrstu aldar (rit hans eru týnd, en brot eru til í tilvitnun í öðrum ritum) skrifar um orð Jesú og að hann hafi skrifað það sem honum var sagt. Nefnir engin skrifuð guðspjöll.

Þarna eru líklegri ártöl fyrir ritun guðspjallanna, um og eftir 100. Löngu eftir að allir sem gátu verið sjónarvottar eru dauðir. Þetta er samkvæmt sagnfræðinni en ekki óskhyggju sumra kristinna manna.

Helmingur Íslendinga kristinn. Evrópska lífsgildakönnunin 1999/2000 að mestu samhljóma könnun Gallup 2004.

Rétt um helmingur Íslendinga er kristinn samkvæmt viðamikilli skoðanakönnun sem Gallup gerði fyrir Biskupsstofu, Guðfræðideild Háskóla Íslands og Kirkjugarða Reykjavíkur með styrk frá Kristnihátíðarsjóði.  Jón Valur Jensson bendir lesendum sínum á Evrópsku lífsgildakönnunina sem framkvæmd var á árunum 1999 og 2000. Honum láðist að gefa tengil á niðurstöður en þær má finna hér: http://www.worldvaluessurvey.org/ , (velja online data analysis vinstra megin), könnunin frá 2004 er hér: http://kirkjan.is/skjol/truarlif_islendinga_2004.pdf (að vísu vantar spurningar frá Kirkjugörðunum).

Niðurstöður þessara tveggja kannana eru mjög líkar sem gefur vísbendingu um það hversu markverðar niðurstöðurnar eru. Í könnuninni 2004 var spurt hvort einstaklingurinn væri trúaður og þá hvort hann væri kristinnar trúar. Í könuninni 1999/2000 var spurt hvort einstaklingur væri trúaður og hvort han tryði á persónulegan guð (sem er forsenda þess að teljast kristinn):

                                                  1999/2000              2004

Telur sig trúaðan:                           73,9%             69,3%
Trúir á pers.l. guð/ er kristinn:           51,3%             51,8%

Þessar tölur eru sláandi líkar og því vel varla hægt að efast um þá niðurstöðu að um helmingur þjóðarinnar sé kristinn. Sem er gott að hafa í huga þegar rifist er um frjálsan aðgang trúboða að skóla- og leikskólabörnum að foreldrum forspurðum.